بازارهای کالایی جهان سال جدید میلادی را همچون روزهای پایانی سال ۲۰۱۸ آغاز کردند و تقریبا همان خط سیر را در پیش گرفتند که در گزارش پیشین بازارهای کالایی نیز آن را پیشبینی کرده بودیم چراکه سال ۲۰۱۸ با دنیایی از نگرانیها و مولفههای مبهم به پایان رسیده بود که طبیعی بود اثرات آنها به سال جدید منتقل شود با این حال در بازارهای مختلف فراز و فرودهای متفاوتی به ثبت رسیده است.
قائم مقام معاونت ساخت و توسعه راه آهن، بنادر و فرودگاههای کشور بهعنوان کارفرمای اجرای طرحهای ریلی و نمایندگان قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء(ص) بهعنوان پیمانکاران اصلی طرحها، رضایت خود را از کیفیت ریلهای تولیدی ذوبآهن اصفهان اعلام کردند.
برای رسیدن به چشمانداز ۱۴۰۴ باید ۲۰۰ میلیون تن مواد معدنی و محصولات آن بین خطوط و واحدهای مختلف جابهجا شود. این در حالی است که سامانه حملونقل کشور به هیچوجه جوابگوی این مقدار جابهجایی نیست. از این رو دستاندرکاران باید بیش از پیش به فکر سرمایهگذاری در این زمینه باشند.
احسان دشتیانه دلیل تأخیر در تحویل ریل ملی به راهآهن را مشکلات ضمانتنامهها عنوان کرد و اظهار داشت: قرارداد ذوب آهن با شرکت راهآهن به صورت ارزی بود که آن را به ریالی تبدیل کردهایم، همچنین در ضمانتنامهها هم مشکلاتی بوجود آمد که برای حل آن احتیاج به زمان داشتیم.
معاون وزیر صنعت معدن و تجارت از شرکتهای داخلی و خارجی خواست تا در بخش زیرساخت و همچنین بخش بهینهسازی مصرف انرژی حوزه معدن و صنایع معدنی ایران، سرمایهگذاری کنند.
تردیدهایی در باره گزارش ها مبنی بر اینکه شرکت هندی جی اس پی ال بخشی از تحویل سفارش عرضه ریل به ایران برای اجرای یک توسعه ریلی مهم را بر عهده گرفته، ایجاد شده است.
مدیر عامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران از پیشنهاد صفر شدن ارزش افزوده حمل مواد خبرداد و گفت: سرمایه گذاری در بخش توسعه ریلی برای حمل فولاد، همانند سرمایه گذاری در مناطق محروم خواهد بود چرا که سرمایه گذاران از مزایایی همچون پرداخت مالیات معاف خواهند بود.
پروژه تولید ریل ملي در ذوب آهن اصفهان با وجود مشکلات فراوان از جمله نبود نقدینگی و وضعیت نامطلوب صنعت فولاد كشور در حال اجرا است و امیدواریم اولین سری از ریل ملی در ابتداي سال آينده توليد شود.
مدیرعامل گروه صنعتی و معدنی عرش با تاکید بر کاهش هزینه تولید فولاد و سنگآهن عنوان کرد: صنعت فولاد میتواند هزینه تولید را کاهش دهد تا قیمت تمام شده منطقی شود اما معدنکاران سنگآهن در شرایط فعلی به دلیل هزینههای بالای حمل و نقل هزینه تولیدشان بالا است و با این وجود واردات سنگآهن به صرفهتر است.