در حالی که قیمت جهانی فولاد به دلیل سیر نزولی قیمت نفت، روند کاهشی دارد و این امر به اضافه رکود حاکم بر ساخت و ساز و پروژه‌های عمرانی در داخل بر صنایع فولاد اثر فزاینده‌ای گذاشته، شاهد آن هستیم که فعالان این صنعت چشم امید خود را به کمک‌های دولتی و تدوین بسته‌های حمایتی دوخته‌اند.

به گزارش استیل تریدر، این وضعیت که از آن به «دره مرگ» یاد می‌کنند تمامی تولید کنندگان فولاد در جهان را تحت‌تاثیر قرار داده، اما چرا فقط صنعت فولاد داخل تا این حد مستاصل شده است؟ سهم تولید کنندگان فولاد برای مقابله با این بحران و رویارویی با کاهش قیمت‌ها چیست و اصولا این نوزاد تا کی می‌خواهد به کمک‌های مادرش وابسته باشد؟ آیا درحالی که داعیه خصوصی‌سازی داریم باز هم می‌توانیم از دولت بخواهیم از یک صنعت دفاع کند و در باقی موارد صنعت فولاد ترجیح می‌دهد مستقل بوده و از دخالت‌های دولت گلایه کند؟ اصولا مرز دخالت و حمایت دولت از یک صنعت چیست و چه کسی این مرز را تعریف می‌کند؟

 
آیا این وابستگی به دولت نوعی غنیمت دانستن فرصت‌ها، از سوی تولید کننده‌ها نیست تا با تمارض، موفق به کسب یکسری امتیازات یا وضع قوانینی به نفع خود شوند؟

 
معمولا سیاست تولید کنندگان فولاد در مواجهه با کاهش قیمت‌ها، دپوی محصولات فولادی به امید فرارسیدن روزهای بهتر است. این اتفاقی است که بسیاری از تولید کنندگان به عنوان یک حربه مدیریتی با توجه به وضعیت بازار به کار می‌بندند اما با ادامه‌ دار شدن رکود دچار دور باطلی از مشکلات شده و آنگاه می‌خواهند گره‌های کوری که پشت هم با دلایل مختلفی نظیر سوءمدیریت، بهره‌ وری نامطلوب واحدهای تولیدی، کاهش قیمت‌های جهانی و باز ماندن از قافله رقابت با تولید کنندگان جهانی زده‌اند، دولت، اسکندروار به کمک‌ شان بشتابد و به یک باره و با شمشیری از این گره‌ها عقده گشایی کند.

آنها انتظار دارند دولت به یکباره با ابزاری نظیر افزایش تعرفه‌های وارداتی، برقراری و افزایش جوایز صادراتی و کاهش مالیات‌ها به کمک آنها بیاید تا باز هم صنایع فولاد ما که بسیاری از آنها از بیماری‌های درونی دیگری نظیر بهره‌وری پایین، ناتوانی در کاهش قیمت‌های تمام شده و مدیریت نیروی انسانی دارند را فراموش کرده و به دنبال رفع مشکلات خود نروند و درنهایت چند صباحی دیگر با حمایت‌های دولت، زنده بمانند، ادامه دهند و باز هم چشم امید به تمامی به دولت برای رفع مشکلات خود داشته باشند بدون آنکه سعی کنند از این مادر رضاعی فاصله بگیرند و روی پای خود بایستند.

 
راستی پیش‌ شرط پیوستن به «سازمان تجارت جهانی» چه بود؟

- محبوبه ناطق-

استیل تریدر | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان