با کاهش قیمت محصولات فولادی، تولیدکنندگان فولاد خواستار ایجاد تناسب بین قیمت نهاده‌ها و ستانده‌ها در فعالیت‌های تولید هستند.

به گزارش استیل تریدر، فولادی‌ها مانند بسیاری دیگر در مواجهه با این نهاده‌ها قیمت‌های خود را کاهش نداده‌اند و درحال‌حاضر یکی از خواسته‌های آنها از دولت و وزارت صنعت، معدن و تجارت ایجاد یک تناسب است.

فولادسازان معتقدند انتظار اینگونه حمایت‌ها در مقابل کاهش قیمت جهانی در تمام کشورها به وجود آمده و صنایع داخلی به دلایل مختلفی که گاه ناشی از سیاست‌های داخلی است نیاز فوری به تصویب قوانین حمایتی دارند.

اما نقش مدیران این صنعت در مواجهه با دوران رکود چیست؟

همه‌ چیز به کاهش هزینه ختم می‌شود

 
سید حسین احمدی، مدیرعامل فولاد خراسان گفت: به‌طور قطع مدیریت این شرایط بحرانی، امری است که بر عهده خود صنایع است اما قبل از آن باید بگویم همه راهکارها به یک راهکار اصلی که کاهش هزینه‌های تمام شده تولید برای رقابت در صادرات است، ختم می‌شود. وی افزود: در ماه‌های گذشته فولاد به دلیل کاهش قیمت نفت هر هفته ۲ درصد کاهش قیمت داشته و همین امر درکنار رکود در داخل و عرضه و تقاضای نامتناسب به مسابقه‌ای خطرناک برای کاهش قیمت از سوی تولید کنندگان فولاد منجر شده و از طرفی صادرات نیز به دلیل افت قیمت‌های جهانی و نداشتن رقابت ما با کشورهای دیگر، ممکن نیست؛ آنچه هم به منطقه صادر می‌شود ۱۰ تا ۱۵ درصد زیرقیمت تمام شده است.

وی در ادامه تصریح کرد: قیمت انرژی در دنیا به شدت کاهش یافته اما در داخل به دلیل فرآیند هدفمندسازی یارانه‌ها تاثیری بر قیمت تمام شده محصولات فولادی نداشته و از طرف دیگر دولت گذشته به وعده خود مبنی بر پرداخت درصدی از افزایش قیمت انرژی به تولید کنندگان عمل نکرده و این در حالی است که انرژی تنها مزیت کشور برای تولید محصولات فولادی است.

مدیرعامل فولاد خراسان در ادامه تاکید کرد: فولادی‌ها به نسبت سایر رقبای خود هزینه پول و نقدینگی بالایی را پرداخت می‌کنند؛ اینجا تسهیلات با نرخ ۲۷درصد به ما داده می‌شود که با دیرکردها به ۳۳ درصد می‌رسد اما رقبای ما درنهایت با نرخ ۴ تا ۵ درصد تسهیلات می‌گیرند. به طور مثال چینی که بازار فولاد جهان را قبضه کرده، نرخ تسهیلات خود را ۴/۳۵ درصد نگاه داشته است.

احمدی اضافه کرد: بهره‌وری در واحدهای فولادی قابل رقابت با دیگر کشورها نیست و مزیت انرژی توان پوشش سایر هزینه‌های تولید را ندارد و هزینه نیروی انسانی، انباشت کالا، انبارداری و... واحدهای تولیدی را برای رقابت از نفس می‌اندازد. وی با بیان اینکه برای عبور از این دوران باید هزینه‌ها را پایین آورد، گفت: به همین دلیل است که معتقدیم دولت باید از محل هدفمندی یارانه‌ها از این صنعت با پرداخت مشوق‌های صادراتی یا کاهش قیمت مواد معدنی و سوخت مورد نیاز حمایت کند.

 
وی در پاسخ به این سوال که واحدهای فولادی چه استرتژی‌هایی را برای عبور از دوره رکود به‌کار می‌بندند، گفت: افزایش بهره‌وری و صرفه‌جویی هرچه بیشتر انرژی مهم‌ترین اصل برای آنها خواهد بود اما زمان رکود برای تمام واحدهای فولادی فرصت نیست چراکه اگر درآمد نباشد طرح‌های توسعه‌ای و بازسازی و بهسازی نیز اجرا نخواهد شد. در این زمینه امیدواریم دولت تمهیداتی بیندیشد که بانک‌ها متناسب با دوران رکود نرخ تسهیلات را کاهش دهند و تامین‌ اجتماعی و بیمه نیز با کاهش نیروی انسانی در زمان رکود که یکی از استراتژی‌های صنایع دنیا است، موافقت کند در این صورت عوامل سرمایه‌ گذاری پایین آمده و می‌توان از رکود به عنوان یک فرصت بهترین استفاده اقتصادی را برد.

 
۳ سناریو برای نجات فولاد

 
مشاور مطالعات طرح جامع فولاد نیز از راهکارهای حیات صنعت فولاد در زمان رکود، ۳ گزینه را مطرح کرد. «محمد ابکا» با بیان اینکه رکود بازار فولاد بین‌المللی است، گفت: با رونق و رشد صادراتی مصرف داخلی نیز بالا می‌رود اما نباید فراموش کرد که در این دوره نجات فولاد در گروی مدیریت تولید است و باید متناسب به پارامترهای بازار و ظرفیت‌های صادراتی کشور تولید فولاد ادامه یابد.

 
وی همچنین انتقال واحدهای فولادی در حاشیه خلیج‌ فارس را پیشنهادی منطقی و سناریوهای دولت برای فولادسازان را برای جلوگیری از زیان‌ دهی دانست. مدیرعامل شرکت بین‌المللی فولاد تکنیک با بیان اینکه برای کاهش زیان واحدهای فولادی ۳ سناریو در طرح جامع فولاد مطرح شده، اظهار کرد: راه‌های پیش‌ روی تولید کنندگان فولاد در راستای جلوگیری از زیان‌ دهی از این قرار است که ابتدا اگر کارخانه‌ها تقاضایی برای محصول تولیدی‌شان در بازار ندارند، خطوط تولیدی خود را تغییر دهند و هر چه زودتر در این زمینه اقدام کنند.

وی افزود: راه دوم این است که واحدهای فولادی بزرگ با یکسری واحدهای کوچکی که ثابت شده تولید آنها به دلیل جانمایی نامناسب و تامین نبودن زیرساخت‌ها، صرفه اقتصادی ندارد، ادغام شوند و این واحدهای بزرگتر از تجهیزات واحدهای کوچکتر بهره‌مند شوند.  مشاور مطالعات طرح جامع فولاد با بیان اینکه راه سوم و آخر تعطیلی واحدهای فولادی زیان‌ده است، گفت: توقف فعالیت این واحدهای فولادساز البته به شرط بررسی تبعات منفی اقتصادی آنهاست و اگر این واحدها تعطیل می‌شوند، درست است که تولید کننده متضرر می‌شود و خسارت می‌بیند اما جلوی افزایش خسارت واحدها گرفته می‌شود.

 
مدیرعامل شرکت بین‌المللی فولاد تکنیک افزود: اگر ۲سناریو نخست برای فولادسازان جاذبه دارد، باید هرچه زودتر خطوط تولید خود را تغییر دهند یا با واحدهای دیگر ادغام شده، در غیر این صورت متقبل خسارت بابت تعطیلی می‌شوند. مانند اینکه درحال‌حاضر فولادمبارکه در منطقه سپید دشت استان چهارمحال و بختیاری در ۲مجموعه فولادی سرمایه‌گذاری کرده و به نوعی این ۲ در یکدیگر ادغام شده‌اند. در این صورت زنجیره تولید تکامل پیدا می‌کند و تبعات منفی اقتصادی از بین می‌رود.

وی با بیان اینکه در طول یک سال گذشته که از طرح جامع فولاد رونمایی شد، واحدهای فولادی اصلا سراغ تغییر خطوط تولید یا ادغام نرفته‌اند، گفت: تعداد واحدهای فولادی که به ۲ سناریو نخست تن داده‌اند اندک است و تنها برخی واحدهای فولادی بزرگ کشور هستند که واحدهای توسعه‌ای خود را در جنوب کشور و حاشیه خلیج‌ فارس تعریف کرده‌اند. ابکا با اشاره به سرمایه‌ گذاری در جنوب کشور برای تولید ۱۰ میلیون تن فولاد در هرمزگان و چابهار گفت: یکسری واحدهای معدنی با تغییر خطوط تولیدشان به سمت تولید گندله سوق یافته‌اند و صنعت فولاد باید در دوران رکود بتواند موازات با اهداف طرح جامع فولاد حرکت کند تا به نتیجه مطلوبی دست یابیم.

او افزود: در شرایط فعلی اغلب واحدهای بزرگ فولادی جهان برای تعیین استراتژی تولیدشان مصرف و بازار صادراتی را در نظر می‌گیرند. اما ما هنوز زنجیره تولیدمان در میانه راه است و رکود در بازار فولاد تعمیق یافته است. رونق این بازار مشروط بر این است که مصرف داخلی با اجرایی شدن برجام و بهبود بازار مسکن افزایش پیدا کند و از آنجایی که نیروی انسانی بسیار و فرصت صادراتی ویژه‌ای در اختیار داریم، باید درصدد این باشیم تا هزینه تولیدمان را کاهش دهیم.

- محبوبه ناطق-

استیل تریدر | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان