رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد با اشاره به کاهش قابل توجه قیمت سنگ‌آهن و بهای انرژی طی یک سال گذشته در بازار جهانی گفت: بدین ترتیب دو هزینه عمده صنعت فولاد در دنیا کاهش قابل توجه پیدا کرده اما در ایران با افزایش قیمت مواجه بوده است.

به گزارش استیل تریدر، بهرام سبحانی گفت: قیمت حامل‌های انرژی در دنیا تابعی از قیمت نفت است و طی این مدت با کاهش چشمگیر قیمت نفت در این حوزه نیز کاهش قیمت جهانی را داشته‌ایم و بدین ترتیب دو هزینه عمده صنعت فولاد در دنیا کاهش قابل توجه پیدا کرده و در ایران با افزایش قیمت مواجه بوده و همین مسئله رقابت ما در بازارهای جهانی را سخت‌تر از قبل کرده است.

رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد با بیان اینکه بخش مهمی از مشکلات فعلی کشور و کمبود نقدینگی دولت به دلیل یارانه‌هاست، اظهار داشت: توسعه زیرساخت‌ها باید در اولویت سرمایه‌ گذاری دولت قرار گیرد. دولت قرار نیست کارخانه یا حتی نیروگاه راه‌اندازی کند اما اگر زیرساخت‌هایی مانند آب، راه و جاده را تأمین کند، برای سرمایه‌ گذارانی که قصد راه‌اندازی کارخانه دارند هزینه‌ها به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش پیدا می‌کند.

وی با تاکید بر جلوگیری از خام‌ فروشی و ایجاد ارزش افزوده گفت: خام‌ فروشی یعنی حراج منابع خدادادی. اکنون ما اگر بخواهیم به طور مثال سنگ‌آهن را در کنار کارخانه آن حراج کنیم، برای آن تنها حدود 20 دلار دریافت می‌کنیم اما اگر آن را تبدیل به فولاد کنیم نه تنها به واسطه این تولید در بخش‌های مختلف ایجاد اشتغال می‌شود، بلکه ارزش آن سنگ‌ آهن هم به 400 دلار می‌رسد.

سبحانی با اشاره به مشکلات پیش‌روی صنعت فولاد کشور گفت: دشواری‌های موجود بر سر راه صادرات را می‌توان به طور کلی به دو گروه سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تقسیم کرد. بخش نرم‌ افزاری بیشتر به بحث قوانین و مقررات و نقش و عملکرد دولت مربوط می‌شود که خوشبختانه در این زمینه مشکل خاصی وجود ندارد. البته در دولت قبلی محدودیت‌هایی در این زمینه اعمال شده بود و گاه به‌طور کلی صادرات متوقف می‌شد و گاه کمی پیچ آن را باز می‌کردند و به شرکت‌ها اجازه می‌دادند اندک صادراتی داشته باشند.

وی افزود: اما در این دولت موانع برداشته شده و اعلام شده صادرات از هر نوع و به هر مقدار آزاد است. به عبارت دیگر امروز هیچ محدودیتی در زمینه صادرات نداریم اما انتظار می‌رود همان طور که وقتی مصرف داخل افزایش پیدا می‌کند، دولت برای مدیریت بازار داخل صادرات را محدود می‌کند، درحالت معکوس نیز مشوق‌هایی در نظر گرفته شود و در شرایطی مثل الان که بازار داخلی کساد است و تولید کننده جنس مازاد در انبارهای خود دارد، مانند کشورهای مختلف مشوق‌هایی را برای این بخش در نظر بگیرد.

وی به فضای پساتحریم نیز اشاره کرد و گفت: بر این باورم که پتانسیل‌های زیادی وجود دارد تا بتوانیم پس از این دوره، به فکر ایجاد کارخانه‌ها و صنایعی باشیم که طی این سال‌ها (به دلیل تحریم‌ها) محدویت‌هایی در زمینه تأمین منابع مختلف از جمله منابع مالی آنها وجود داشته است.

وی گفت: صنعت فولاد صنعت پرهزینه‌ای است که نمی‌توان با وام‌های یک تا سه میلیاردی بانک آنها را تأمین کرد. برای این صنعت حدود یک‌هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری لازم است و این رقم از طریق وام بانکی قابل تأمین نیست حتی اگر امکان دریافت وامی با این رقم هم وجود داشته باشد، با بهره‌های بانکی 27 درصدی دریافت آن اصلا مقرون‌ به‌ صرفه نیست بر همین اساس ما مجبوریم با فاینانس و وام‌های خارجی کار را پیش ببریم به همین دلیل امیدواریم پس از برداشته شدن تحریم‌ها فضای مناسبی در این زمینه ایجاد شود و پای سرمایه‌گذاران خارجی به کشور باز شود.

وی گفت: طی 45 سال تولید فولاد به ظرفیت تولید 20 میلیون تن رسیده‌ایم بنابراین این‌که بخواهیم طی 10 سال این ظرفیت را به بیش از دو برابر برسانیم، کار سختی است. اما اگر کشوری مثل چین را در نظر بگیریم فقط طی یک سال 200 میلیون تن حجم تولید خود را افزایش داده است، پس قطعا افزایش ظرفیت 35 میلیون تنی ظرف 10 سال کار چندان دشواری نخواهد بود. برای چنین هدفی نمی‌توان کارخانه‌های 200 تا 300 هزارتنی ایجاد کرد اما اگر کنسرسیوم‌هایی ایجاد کنیم که مثلا پنج کارخانه با ظرفیت تولید هفت میلیون تن راه‌اندازی شود، می‌توان به این ظرفیت دست پیدا کرد. البته مشروط بر آن‌ که زیرساخت‌ها و حمایت‌های لازم نیز مهیا باشد.

ایران سالانه حدود 20 میلیون تن تولید فولاد دارد و بر اساس اهداف تعریف‌شده در سند چشم‌انداز 1404 لازم است حجم این تولیدات به 55 میلیون تن در سال برسد. اما علاوه بر ایران سایر کشورها هم توسعه تولیدات فولادی را با توجه به اهمیت این صنعت در دستور کار خود قرار داده‌اند و بدین ترتیب کشوری مثل ترکیه از جمله قدرت‌های نوظهور فولاد جهان در سال 2012 به شمار می‌رود که به تنهایی 36 میلیون تن فولاد (عمدتا از ضایعات فلزی سایر کشورها) تولید کرده است. در میان 20 ‏کشور بزرگ تولیدکننده فولاد، تنها امریکا، روسیه، مکزیک و ایران دارای 3 ‏عنصر اصلی ‏تولید فولاد یعنی سنگ‌آهن، انرژی و آب هستند.

استیل تریدر | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان