قائم مقام شرکت تنوا ایتالیا به عنوان یکی از بزرگترین سازندگان فولاد معتقد است که بحران جهانی در صنعت فولاد شروع شده و بهترین فرصت به وجود آمده تا سرمایه گذاران به سمت سرمایه گذاری در فولادهای با تکنولوژی بالا قدم بردارند.

به گزارش استیل تریدر، کاهش قیمت فولاد در بازارهای جهانی روند تولید محصولات فولادی را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار داده به طوری که در حال حاضر بیشتر تحلیلگران بر این باور هستند که سرمایه‌ گذاری در این حوزه رو به افول است. همزمان با افت قیمت فولاد و سنگ‌آهن در بازارهای جهانی صنعت فولاد ایران نیز به دنبال افزایش ظرفیت تولید است و برای سه برابر شدن آن یعنی دستیابی به ظرفیت 55 میلیون تن نقشه‌ای 10 ساله ترسیم کرده که امروزه کارشناسان تنها راه خروج از رکود این بازار را بازارسازی می‌دانند.

انریکه گرزونه به سیاست‌ گذاری اروپایی‌ها و آمریکایی ها در بازار فولادشان پرداخته است. قائم مقام شرکت تنوا به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های فولادی جهان معتقد است اکنون بهترین زمان برای سرمایه‌ گذاری در تولید محصولات فولادی با تکنولوژی‌ بالا در ایران است زیرا قیمت پایین فولاد خام برای تولید کننده به صرفه تمام می‌شود.

با توجه به کاهش بهای فولاد در بازارهای جهانی، تولید کنندگان اروپایی و آمریکایی در برابر سیگنال‌های ناشی از این افت قیمت چه رفتاری از خود نشان می‌دهند؟ آیا رکود جهانی در بازار فولاد را قبول دارید؟

 
یکی از دلایل عمده رکود صنایع فولاد ناشی از رکود اقتصادی چین است که اغلب بازارها را تحت تاثیر قرار داده است. همین موضوع سبب شده صنعت فولاد و چشم‌ انداز محصولات فولادی در دنیا به هم ریزد. در مقطع فعلی چین ظرفیتی حدود یک میلیارد تن دارد اما از این میزان ظرفیت، حدود 600 میلیون تن فولاد تولید می کند که چنین تولیدی ناشی از رکود در این کشور است. در حال حاضر کارخانه‌های خودروسازی آمریکا و اروپا به شکل مطلوبی در حال تولید هستند و در کارخانه‌هایی هم که با کیفیت بالا تولید دارند، میل سرمایه‌ گذاری بالا است. اما در اروپا همانند ایران وضعیت فولادهای ساختمانی مانند تیرآهن و میلگرد بازار در حالت رکود است.

بازار فولاد در ایران را چطور می‌بینید و با توجه به این میزان مصرف، تولید کنندگان باید برای بازار فولاد چه برنامه‌ ریزی کنند؟

 
در ایران به دلیل اینکه سرانه مصرف فولاد کمتر از سرانه مصرف فولاد کل دنیا است، باید میزان تولید فولاد افزایش یابد و بازار مصرف این تولیدات می‌تواند در صنعت ساختمان و فولادهای با کیفیت بالا در خودروسازی باشد. سرانه مصرف فولاد در دنیا به تعداد هر نفر 300 تا 400 کیلو است و ایران با نزدیک به 80 میلیون جمعیت تقریبا باید 30 میلیون تن نیاز داخلی افزایش یابد.

بحران جهانی در بازار فولاد را قبول دارید؟

 
بله تقریبا. این رکود در بیشتر بازارهای جهانی حاکم است. اما در برخی بازارها رکود وجود دارد و در برخی دیگر شواهدی از رکود پیدا نیست. زیرا این امر به سیاست‌گذاری‌ها و روند تولید و بازار کشورها وابسته است. به عنوان مثال صنعت فولاد در آمریکا شرایط مناسبی دارد و در بازار فولادهای ساختمانی و با کیفیت بالا توانسته سیاست گذاری‌های مطلوبی کند اما در امریکای لاتین وضعیت تولید فولاد زیاد جالب نیست چرا که شرکت‌های فولادی شرایط بحرانی دارند.

بیشتر تحلیلگران و مدیران فولادی ایران معتقدند که عمر سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد و طرح‌های صنعتی به سر آمده است. آیا در اروپا و آمریکا هم چنین نگاهی وجود دارد؟

 
شرایط تولید فولاد در دنیا متفاوت است. در برخی بازارها رونق است و در برخی رکود است. اکنون موفق‌ترین و بیشترین سرمایه‌ گذاری در حوزه خودروسازی و کشتی‌سازی انجام می‌شود. حتی می‌توانم برای ایجاد رونق در بازار فولاد ایران سرمایه‌ گذاری در تولید لوله‌های بدون درز را پیشنهاد بدهم. الان می‌توان سرمایه‌ گذاری خوبی در زمینه تولید این محصولات فولادی انجام داد چرا که مواد اولیه آن ارزان است.

در اروپا یکی از پیش‌ بینی‌هایی که برای قیمت نفت می شود این است که احتمال دارد قیمت نفت به زیر 20 دلار برسد. البته امیدوارم این اتفاق نیفتد اما در مقطع کنونی باید در زمینه فولادهای با کیفیت سرمایه‌ گذاری‌های بسیاری انجام شود. زیرا اکنون که برای تولید این محصولات فولادی به اندازه کافی فولاد خام وجود دارد بهتر است این سرمایه‌ گذاری در شرایطی که نفت در پایین‌ ترین قیمت است، انجام شود. چندی پیش در امریکا کنفرانسی با مضمون حیات فولاد برگزار شد و برخی متصور شدند که قیمت فولاد در ثبات است اما پس از آن یکباره بهای فولاد افت پیدا می‌کند از این رو می‌توان متوجه شد که در تمام دنیا فولاد مسیر قیمتی بالا و پایین دارد. یعنی در کل دنیا در خصوصی قیمت فولاد تعادلی رخ نداده است.

برای مصرف زغال‌ سنگ در تولید فولاد چه سیاست گذاری‌هایی شده است؟

 
در گذشته در آمریکا همواره از روش کوره بلند استفاده می‌شده و میزان تولید فولاد با این روش به 5 میلیون تن می‌رسیده اما پس از مدتی بدلیل تبعات زیست محیطی ناشی از استفاده از زغال‌سنگ و سیاه شدن شهر، فولادسازان به ناچار تغییر روش داده‌اند و این تکنولوژی را کنار گذاشته‌ و به سمت کوره قوس الکتریکی حرکت کرده‌اند که در آن استفاده از آهن اسفنجی و آهن قراضه به لحاظ محیط زیست بیشتر توجیه کننده است.

با توجه به اینکه ایران منابع بسیاری در زمینه زغال‌ سنگ دارد و یکی از کارخانه‌های بزرگ فولاد سازی کشور از روش کوره بلند استفاده می‌کند، برای فولادسازی ایران چه پیشنهادی می‌دهید؟

 
ایران تولید آهن اسفنجی دارد، از این رو باید با توجه به قیمت پایین گاز برای تولید فولاد از کوره‌های قوس الکتریکی استفاده کند اما برای اینکه در مصرف آب و برق صرفه‌جویی شود باید تمام جوانب آن را در نظر بگیرد زیرا ارتقای تکنولوژی در این صنعت افراد توانمند، نیروی انسانی و منابع گاز می‌خواهد که ایران همه این پتانسیل‌ها را دارد.

- فریبا رسولی-

استیل تریدر | مرجع خبر و تحلیل صنعت فولاد ایران و جهان