در دنیای پررقابت کنونی در حوزه معدنکاری، تنها داشتن نگاه فرامرزی میتواند پاسخگوی هزینههای صورت گرفته برای اکتشاف، استخراج و فرآوری مواد معدنی باشد، بنابراین با برداشته شدن تحریم و توجه به صادرات، میتوان به خروج از رکود امید داشت، چراکه با تبلور در حوزه بینالملل امکان برندینگ و کسب سهم بیشتر بازار میسر خواهد شد.
صنعت فولاد به عنوان یکی از ارکان توسعه زیرساختی کشور همواره در کانون توجه قرار داشته است. با توجه به قدمت این صنعت در ایران و چندین دهه فعالیت این بخش از صنعت، سهم بسزایی نیز در تولید و اشتغال ملی در کشور داشته است.
برای کاهش بهای تمام شده تولید فولاد میتوان دو پیشنهاد داد: پیشنهاد اول افزایش راندمانها و پیشنهاد بعدی کاهش مصارف یا هزینهها است. متاسفانه اکثر تولیدکنندگان ما در هر دو مورد از استانداردهای جهانی فاصله دارند.
در هر شركت توليدي كه قيمتگذاري محصولات توليدي توسط بازار و بر اساس توازن بين عرضه و تقاضا تعيين میشود، سودآوري شركت با قيمت تمام شده كالا نسبت عكس دارد.
در رابطه با بسته اقتصادي خروج از ركود، اولين سوالي كه مطرح ميشود اين است كه اساسا چه نيازي بود كه دولت در سياستهاي كنترل تورم تا به آنجا پيش برود كه ركود فراگير بخشهاي مختلف اقتصاد را در برگيرد و براي خروج از اين شرايط نياز به كاربرد بسته خروج از ركود باشد؟ آيا امكان آن نبود كه در كنترل تورم با مطالعه و پيشبيني دقيقتر چنان تورم را كنترل کرد كه به دامن ركود فراگير نيفتيم؟ بديهي است كه طي دوران ركود بخشهايي از بنگاهها و فعالان اقتصادي دچار مشكلات عديده در كسبوكار و بعضا دچار ورشكستگي شدهاند كه قاعدتا بازگشت آنها به شرايط قبل از ركود حتي با اجراي بستههايي از اين دست امكانپذير نیست.
از آنجا كه در شرایط فعلی، صنعت فولاد در جهان با فراز و نشیبهای زیادی مواجه شده و بحران و ركود آن، كشور ما را نیز تحت تاثیر قرار داده پرواضح است كه هر كشوری برای ارتقا و حفظ صنعت خود و پویایی آن، استراتژی و برنامههای كوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت را اجرایی و عملیاتی میکند تا بتواند در شرایط مختلف، ادامه حیات دهد.
سنگ آهن به عنوان مبنای تولید فولاد و تکیه گاه این صنعت، طی دو سال اخیر دستخوش نوسانات قیمتی زیادی شده به طوری که قیمت آن اکنون به کمتر از 50 دلار در هر تن کاهش یافته است و بر اساس پیش بینی مراکز معتبر جهانی این روند نزولی تا سال آینده میلادی هم ادامه دارد.
فعالان اقتصادی کشور در این روزها که تیم مذاکرهکننده هستهای برجام را به ارمغان آوردهاند، در کنار دهها دغدغهای که دارند، به شدت اخبار برجام را از نظر میگذرانند و منتظرند تا این سند مهم بینالمللی اجرایی شود.
در ایران بیش از 90 کارخانه فولادسازی با کوره القایی در بخش خصوصی وجود دارد. این کارخانجات عموما از سال 1385 شکل گرفته اند و عمر متوسط آنها کمتر از 7 سال است.
كشور ایران از نظر موقعیت جغرافیایی، نیروی جوان تحصیلكرده و انرژی قابل دسترس، امكانات بالقوه بسیاری برای توسعه صنعتی و اقتصادی دارد ولی بدیهی است كه این توسعه اقتصادی كه حركت آن میتواند برپایه توسعه صنایع مادر و صنایع معدنی باشد نیاز به دو جریان اصلی كارآفرینی و تامین نقدینگی برای اجرای پروژهها دارد.
صرفنظر از بخشهای گزارش گونه بسته، مقولههای تحریک تقاضا و سیاستهای تامین مالی، مهمترین قسمتهای بسته هستند. بهطور صریح اثری دربسته، از بخش معدن یا فولاد مشاهده نمیشود. با فرضی خوشبینانه اگر بپذیریم، رونق در مسکن، خودرو و صادرات منجر به رونق در صنعت فولاد میشود بسته را مورد تامل قرارمیدهیم.