این روزها کمتر کسی را در بازار آهن و فولاد می‌توان یافت که به رکود عمیق و دامنه‌دار این بازار معترف نباشد و اگر به صورت مستقیم از این بازار متضرر نباشد به صورت غیر مستقیم گریبانش را نگرفته باشد. سخن از لزوم افزایش تعرفه واردات و کنترل بازار و کمبود نقدینگی دیگر رنگ و لعابی ندارد و شاید حتی اثراتش قبل از اعمال، پیش خور شده است.
در آسیب‌شناسی زنجیره تولید فولاد و عدم تناسب سودآوری در هر بخش از تولید می‌توان گفت که این روش صحیحی نیست که در ابتدای زنجیره که فقط استخراج سنگ از معدن و تبدیل به کنسانتره است ۷۰درصد سود وجود داشته باشد، اما وارد فولادسازی که بشود ۲۵درصد و در نورد ۱۰ درصد سود باشد اما از طریق خرید سهام مشترک بین سرمایه‌گذاران در زنجیره‌های مختلف تولید می‌توان به منافع مشترک رسید.
