در شرایط امروز و دشواری هایی که صنعت فولاد کشور در واحدهای بالا دستی و پایین دستی ایجاد شده به نظر می رسد که رمقی برای این تولید استراتژیک نمانده و دوستان دست اندر کار و تصمیم گیران و تصمیم سازان بهترین راه کار را خرج کردن اندک بازار موجود به بهای از دست رفتن واحد های تولیدی یک به یک میبیند.
برای کاهش بهای تمام شده تولید فولاد می‌توان دو پیشنهاد داد: پیشنهاد اول افزایش راندمان‌ها و پیشنهاد بعدی کاهش مصارف یا هزینه‌ها است. متاسفانه اکثر تولیدکنندگان ما در هر دو مورد از استانداردهای جهانی فاصله دارند.
