مدیر عامل شرکت فولاد آلیاژی ایران
از الزام به عرضه تا شفافیت | محمدابراهیم قدیریان
بورس كالا بازاری متشكل و سازمان يافته است كه در آن بهطور منظم كالا يا كالاهاي معيني با روشهايي مشخص، مورد معامله قرار ميگيرند. معمولا در اين بازار تعداد زيادي از عرضهكنندگان، كالاهاي خود را به خریداران عرضه مي کنند.
هرچند از نظر تئوري طبقهبنديهاي متعددي براي بورس كالا وجود دارد؛ اما با گسترش بازارها، عملا چند نوع از نظامهاي اقتصادي بورس كالا در قالب يك تشكل متمركز قرار گرفته است. بهطور معمول رسم است كه كالاهاي خام و فرآوري نشده که مخاطب عام دارند مانند فلزات، پنبه، گندم، برنج و... در بورس كالا داد و ستد مي شوند.
هر چند در دنیا فلزات نیز در بورس عرضه میشوند مانند بورس فلزات لندن که با تاریخچه دیرینهای که دارد مبنای قیمتگذاری بسیاری از فلزات پایه دنیا است و با پیشرفت و توسعه تکنولوژی در حال حاضر امکان معاملات محصولات این بورس با توجه به انبارهای گسترده آن در دنیا بهصورت آنلاین در اغلب نقاط جهان وجود دارد، اما در آنجا هم محصولات با مصرف عمومی مورد معامله قرار میگیرند و محصولات سفارشی قابلیت عرضه در بورس لندن را ندارند.
در ایران نیز فولادسازان محصولاتی با مصرف گسترده تولید میکنند و کالاهای خود را در بورس کالا عرضه و به فروش میرسانند. این در حالی است که بازارها هنوز آنطور که باید توسعه نیافتهاند و بورس کالا محل مناسبی برای شفافسازی معاملات است و از آنجا که اغلب واحدهای صنعتی ما از سوی بخش دولتی و نیمه دولتی اداره میشوند عرضه و فروش در بورس کالا باعث شفافیت معاملات میشود. اما در مورد فولاد آلیاژی از آنجا که هر چه بر آلیاژ آن افزوده میشود تبدیل به کالای خاصتری شده و محصولات ما جایگاه عمومی ندارند و تنها بهصورت سفارشی امکان تولید آن وجود دارد از این رو بورس کالا محل مناسبی برای عرضه محصولات این شرکت نبوده و امکان عملی عرضه میسر نیست.
استیل تریدر | مرجع خبر و تخلیل صنعت فولاد ایران و جهان